Καρδιά της πόλης η πλατεία Ελευθερίας με το Μεζεστένι στο κέντρο ( την παλιά σκεπαστή οθωμανική αγορά που στεγάζει σήμερα το Αρχαιολογικό Μουσείο ) και αφετηρία για μια σειρά συνδεόμενους πεζόδρομους όπου γίνεται όλο το ημερήσιο και κυρίως νυχτερινό παιχνίδι με καλοβαλμένα all day café bar δίπλα -δίπλα σε σουβλατζίδικα, νεαρόκοσμο, φοιτητόκοσμο, κόσμο της αγοράς και Σερραίους με καλή διάθεση για ζωή και ευγένεια.
Η πόλη, στερείται εκτός ελαχίστων, ( ας πούμε το θαυμάσια αποκατεστημένο Ζιντζιρλί Τζαμί ) τα αρχιτεκτονικά στολίδια του οθωμανικού παρελθόντος της ύστερα από την πυρπόλησή της από τους Βούλγαρους καθώς αποχωρούσαν μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στερείται και από τον νεοκλασικό αρχιτεκτονικό στολισμό της καθώς η αντιπαροχή στις δεκαετές του ’60 και ’70 έκανε και εδώ, ό,τι και σε όλες τις υπόλοιπες πόλεις της χώρας. Μόνο η παλιά συνοικία Καλλιθέα κρατάει κάτι ακόμα από το παλιό ύφος και ορισμένα σκόρπια πανέμορφα κτίρια όπως η οικία Ζιαπάρα στα Πάνω Καμενίκια.
Η πόλη όμως ανασαίνει με μεγάλες πλατείες και εύκολα χαραγμένους δρόμους και προπάντων με την πανέμορφη κοιλάδα των Αγίων Αναργύρων, κατάφυτη με χείμαρρους, πλατάνια και μια τεχνητή λίμνη και –μόλις 2 χλμ. έξω από την πόλη και την καταπράσινη περιοχή του Αγίου Ιωάννη με τα τρεχούμενα νερά, τους καταρράκτες αλλά και τις ταβέρνες.
Τα μουσεία της, η πυκνή βραδινή ζωή, και το δάσος του Λαϊλιά με το χιονοδρομικό του κέντρο ( 25 χλμ. ) και το ορειβατικό Καταφύγιο, την αναδεικνύουν σε αυτόνομο, τουριστικό σημείο για όσους αγαπούν τα χειμερινά σπορ και τους ωραίους περίπατους στο δάσος σε συνδυασμό με τις ανέσεις, τις πολιτιστικές παροχές και την αγορά ενός αστικού περιβάλλοντος.
[huzzaz id=”serres” vpp=”12″]
